#107 Reakcja BTS Gdy dowiadują się, że masz anoreksję

Witam <3
 Przybywam do was z reakcją mojego UB zespołu...Muszę przyznać, że kompletnie nie mam na nic weny. Od miesiąca nie napisałam ani jednego scenariusza, czy reakcji. Całe szczęście FL, pisałam, gdy jeszcze miałam wenę.
Zdecydowanie mogę przyznać, że nie mam ochoty już prowadzić bloga. Przestałam mieć ochotę na cokolwiek, więc nie jest dobrze...
  Mniejsza z tym, zapraszam was do nieco smutnej reakcji.
Zamówienie: Tsubaki Aizawa
Nie przedłużając..
  Zapraszam <3
~ ~

JIN

Twój chłopak zawsze wiedział, że byłaś szczupła może nieco bardziej niż powinnaś, lecz nigdy nie myślał, że mogłabyś chorować na anoreksję. Najstarszy dowiedziałby się tego zupełnie przypadkiem, gdy podsłuchałby rozmowę, którą odbywałaś ze swoją rodzicielką. SeokJin, poczułby się źle, nawet bardzo, dlatego wróciłby szybko do waszej sypialni, nie wiedząc co ze sobą zrobić. 

-Oppa? - usiadłabyś obok niego po kilkunastu minutach.

-Dlaczego mi nie powiedziałaś? Nie ufasz mi? - patrzyłby na ciebie blady.

-Słucham? O czym?

- O tym, że masz anoreksję? 

-Och- jęknęłabyś, patrząc na niego smutnym wzrokiem. Między wami panowałaby ponura cisza, która zaraz zostałaby przerwana słabym głosem Jina.

-Pomogę ci, wyjdziesz z tego. Będę o ciebie dbał jeszcze bardziej i jeździł z tobą na różne badania.

-Oppa -urwałabyś, czując mocny, lecz czuły uścisk.

-Jestem twoim chłopakiem, chcę dla ciebie jak najlepiej, pamiętaj o tym kochanie.

 

 JIMIN

Tancerz zawsze należał do tych troskliwych i opiekuńczych chłopaków. Będąc twoim chłopakiem dbałby o ciebie w każdy możliwy sposób, uważałby, że jest dla ciebie dobry, lecz w momencie gdy powiedziałabyś mu, że masz problemy z odżywianiem poczułby się okropnie. 

-ChimChim - zaczęłabyś cicho, gładząc bladego chłopaka po ramieniu.

-Starałem się, dbałem o ciebie.... gdzie popełniłem błąd?

-To nie twoja wina Jimin.

-A czyja? - westchnąłby, po czym usiadłby przy biurku, włączając laptopa.

-Co robisz?

-Szukam lekarzy, którzy ci pomogą. Nie mogę pozwolić ci na coś takiego jak głodzenie organizmu. - mruknąłby, podpierając się na ręce. - Choćbym miał stanąć na głowie pomogę ci. Obiecuję 

  

J-HOPE

Raper, gdy dowiedziałby się o twojej chorobie załamałby się. Usiadłby zrozpaczony na ziemi tuż pod oknem i roniłby łzy, nie wiedząc co ze sobą zrobić.

-Hobi...

-____ - urwałby, po czym mocno by się w ciebie wtulił. - Dlaczego to ukrywałaś?

-Nie wiem...

- Wiesz, że w ten sposób możesz doprowadzić się do wyniszczenia organizmu i.... możesz.... umrzeć.

-Wiem oppa, ale chodzę do lekarza... Już jest coraz lepiej.

-Jestem twoim chłopakiem. - spojrzałby na ciebie przez łzy. - Powinienem wiedzieć o wszystkim.

-Będę ci o wszystkim już mówić Hobi.

-Chciałbym w to wierzyć. - szepnąłby, ocierając łzy.

 

SUGA

-YoonGi oppa. - jęknęłabyś, siedząc na wprost Sugi, który dosłownie pięć minut temu dowiedziałby się o twojej chorobie.

-Zawiodłem się na tobie. - powiedziałby oschle. 

-Oppa...

-Jesteśmy razem już cztery lata, a ty... mi nie ufasz, to boli, wiesz? - słysząc jego słowa usiadłabyś na jego kolanach i wtuliłabyś się w niego. - Dlaczego się nie domyśliłem?

-Też potrafię ukrywać uczucia i inne rzeczy.

-I to mnie martwi. - szepnąłby, gładząc cię delikatnie po głowie. 

   

RAP MONSTER

Lider od razu zacząłby z tobą poważną rozmowę, gładziłby cię po dłoniach wsłuchując się w każde twoje słowo. Czułby się okropnie, lecz starałby się tego nie okazywać, by cię jeszcze bardziej nie martwić. 

-Przejdziemy przez to kochanie. Znam dwóch dobrych lekarzy, a mój wujek jest psychologiem. 

-Oppa. - zaczęłabyś, lecz uciszyłby cię, całując lekko.

-Daj sobie pomóc kochanie, nie chcę cię stracić. Chcę, pragnę, byś została panią Nam, więc pozwól mi zadbać o twoje zdrowie i bezpieczeństwo, dobrze?

-Dobrze oppa. - szepnęłabyś cicho, czując na sobie delikatne usta swojego ukochanego. 

 

JUNGKOOK

Od kilku dni chłopak domyślałby się, że coś musiało być nie tak, ponieważ byłabyś nieco bledsza, a twoja waga spadałby w dół coraz bardziej. Maknae był twoim najlepszym przyjacielem, lecz czułby do ciebie coś znacznie więcej. 

-Masz anoreksję. - stwierdziłby, stając za tobą.

-Słucham?

-Jesteś chora. - wyszeptałby, patrząc na ciebie pustym wzrokiem. - Nic mi nie powiedziałaś. 

-Nie było o czym. - wzruszyłabyś ramionami, po czym odwróciłabyś się do niego tyłem chcąc dokończyć zmywanie naczyń. Jednak w pewnym momencie brunet przytuliłby cię od tyłu, wkłądając swoje duże i ciepłe dłonie pod twoją bluzkę. - C-co ty robisz? - ten jednak pocałowałby cię w zagłębienie szyi nic nie mówiąc. 

Po kilku minutach takiego stania, obróciłby cię w swoją stronę, mając na policzkach delikatne rumieńce. 

-Jutro jedziemy do lekarza na badania, potem do dietetyka by pomógł ci przytyć te kilogramy, które tak gwałtownie straciłaś.

-Ale Jungkook. - jęknęłabyś, lecz chłopak pocałowałby cię delikatnie w czoło, szepcząc.

-Kocham cię mała i od teraz na zawsze będę o ciebie dbał. Pamiętaj. 

  

TAEHYUNG

Wiedziałabyś, że na TaeHyunga mogłabyś zawsze polegać. Mimo swojego odmiennego zachowania, bywał naprawdę pomocny i opiekuńczy czasem nawet za bardzo. Dlatego, gdy tylko zachorowałabyś na anoreksję, powiedziałabyś mu o tym. 

-Och. - szepnąłby, pomagając ci usiąść na jego kolanach. 

-Przeraża mnie to Tae.

-Wiem księżniczko, ale wiem, że przez to przejdziemy. Razem jesteśmy naprawdę silni. -uśmiechnąłby się lekko, odgarniając kosmyki twoich włosów za ucho. 

-Dziękuję oppa. 

-Nie masz za co księżniczko, jestem cały twój i każde twoje życzenie jest dla mnie rozkazem. - zaśmiałby się cicho, obejmując cię czule. - Będę ci pomagał w tych trudnych chwilach i choćbyś wyzywała mnie od najgorszych ja zawsze będę obok. Pamiętaj.

-Kocham cię. - szepnęłabyś, wtulając się w niego. 

-Ja ciebie też kochanie. 

  

~ ~

I tak oto jesteśmy na końcu reakcji. 

Pisało mi się je wyjątkowo łatwo, no, ale czy wyszło dobrze to ocenicie sami.

Mam nadzieję, że się wam spodobało. 

MILE WIDZIANE KOMENTARZE