First Love - Prolog

Witam <3
  Przybywam do was z krótkim prologiem, do First Love. Chciałam też uzmysłowić niektórym osobą, że KOPIOWANIE prac jest KARALNE a przede wszystkim bardzo wkurwia.
Jeśli jednak ktoś chce mieć kłopoty to już nie moja wina....
  Za każdym razem, gdy ktoś z was zauważy coś na Wattpad ( bo tam są moje prace, które mi ukradziono ) to byłabym wdzięczna za napisanie tutaj: fankakpopu@gmail.com
  Przez ostatni czas nie mam weny na pisanie, więc lukę w blogu postanowiłam zapełnić First Love.
Napiszcie mi co sądzicie o prologu...
 Nie przedłużając...
  Zapraszam <3
~ ~

  Młoda dziewczyna siedziała spokojnie na plaży, słuchała muzyki zatapiając się w jej pięknych, lecz smutnych słowach. Wiedziała, że w każdej chwili mogła się rozpłakać, lecz nie dbała o to. Opinia innych ludzi na jej temat mało ją interesowała. Przestała się zamartwiać tym co inni mogli o niej pomyśleć, żyła swoim światem i łapała chwilę.

Przynajmniej starała się.

  Pokonywała na swojej deskorolce całkiem spore dystanse. Ubrana w czarną bluzę i spodnie tego samego koloru jeździła po parku wciąż słuchając muzyki. Jej ciemne, długie włosy były spięte w luźny warkocz, a ponura i blada twarz wyrażała obojętność. Dziewczyna o imieniu ____ doświadczyła w swoim życiu naprawdę wiele, lecz wszystkie te rzeczy sprawiły, że w pewnym sensie stała się dzięki temu silniejsza. A przynajmniej tak jej się wydawało.

  Będąc na ścieżce, którą podążali również inni, postanowiła zejść ze swojej deskorolki, by na nikogo nie wpaść i nie mieć przy tym niepotrzebnych problemów, których z resztą i tak miała dużo. W pewnym momencie dobiegł ją donośny śmiech jakiegoś chłopaka. Był na tyle głośny, że nawet ona go usłyszała, a przecież słuchała muzyki. Zaskoczona spojrzała na ów osobę. W tej samej chwili napotkała spojrzenie roześmianego bruneta, który wraz z kolegami tańczył do jakiejś muzyki. Przystanęła, ponieważ ruchy, które wykonywał nieznajomy były idealne, dopracowane w każdym calu, pełne energii i szczęścia. Czegoś, czego ona sama w sobie nie miała. W końcu muzyka ucichła a chłopcy przestali tańczyć, przechodni bili im brawo, a sami zainteresowani kłaniali się z uśmiechem. ____, uśmiechnęła się lekko, po czym znów ruszyła przed siebie.

W tym samym czasie, gdy spojrzał na nią uśmiechnięty Hobi, który wraz z przyjaciółmi postanowił zrobić sobie małą przerwę od tańczenia. 

 

I co sądzicie o prologu?
Podobał wam się?
MILE WIDZIANE KOMENTARZE