#85 Reakcja BTS Gdy próbujesz ich nauczyć polskiego

Witam <3
Przybywam do was z dość krótką reakcją, którą zamówiła Sandra. Mam wrażenie, że taka reakcja już była, chociaż mogę się mylić.
Mam nadzieję, że reakcja chłopaków przypadnie wam do gustu.
Zapraszam <3
~ ~ ~

RAP MONSTER

Lider starałby się dokładnie słuchać tego co do niego mówiłaś. Powtarzałby cały czas polskie słowa, które kazałabyś mu się nauczyć, by potem mógł się porozumieć z twoimi rodzicami. Od czasu do czasu myliłby się, lecz to nie przeszkadzałoby mu w kontynuowaniu dalszej nauki. W końcu po dwóch godzinach ciężkiej i trudnej dla niego nauki, zapytałby.

-To jak, w ramach nagrody spędzimy dzisiejszy wieczór nieco kreatywnie, prawda? - zaśmiałby się, patrząc na ciebie z ogromnym uśmiechem.

 

TAEHYUNG

TaeTae chciałby się nauczyć twojego ojczystego języka, lecz jego dziecinna natura nie pozwoliłaby mu na siedzenie w spokoju i słuchanie tego, co do niego mówiłaś. Cały czas by się wygłupiał i śmiał kompletnie nie zwracając na ciebie uwagi. Po kilku minutach takiego zachowanie, westchnęłabyś cicho, po czym ruszyłabyś w stronę wyjścia z sali prób.

-___? Gdzie idziesz? Mieliśmy się uczyć.

-Ciągle się wygłupiasz, nie chcę marnować czasu na takie zachowanie - jęknęłaś już mocno zmęczona. Koreańczyk widząc to, podszedłby do ciebie szybko, po czym ucałowałby cię w czoło mówiąc.

-Chodź, jeszcze godzinka i pójdziemy spać, dobrze?

-Ale będziesz spokojny, prawda?

-Postaram się - zaśmiałby się cicho, siadając na podłodze. 

 

 SUGA

Raper siedziałby przy biurku, próbując się skupić na słowach, które do niego mówiłaś. Od godziny wałkowaliście polską gramatykę, która za nic nie mogła wejść do głowy YoonGiemu. 

-Suga, nie słuchasz mnie - mruknęłaś, odkładając książkę na bok.

-Kochanie, jestem tak zmęczony, że już nie widzę na oczy - jęknął, opierając się o krzesło - jedynie o czym marzę to o spaniu w twoich ramionach - dodał, opierając czoło o biurko.

-W takim razie chodźmy spać - odparłaś cicho. Suga, widziałby smutek na twojej twarzy, ponieważ wiedział, że bardzo ci zależało na tym aby nauczył się polskiego. 

-Możemy się jeszcze trochę pouczyć - odparł szybko, patrząc na ciebie z powagą. Gdy na niego spojrzałaś, uśmiechnęłaś się szeroko, widząc na jego czole przyklejoną karteczkę.

-Chodźmy spać oppa, jutro się pouczymy - dodałaś rozbawiona, po czym pokazałaś mu na czoło, by ten zdjął sobie karteczkę.

 

JIN

Od kilku dni próbowałaś nauczyć swojego chłopaka swojego ojczystego języka, by ten nie miał problemów z dogadaniem się z twoją rodziną. Nie miałabyś pojęcia, że oprócz lekcji z tobą, Jin uczyłby się jeszcze sam. Pewnego wieczora, gdy leżelibyście już razem na łóżku rozmawiając na temat jego kolejnej trasy koncertowej, powiedziałby.

-Kocham cię ___ całym sercem - po tych słowach zapadłaby cisza, która była spowodowana twoim ogromnym zaskoczeniem, ponieważ Jin powiedziałby to po polsku.

-Czy ty - urwałabyś wciąż oniemiała jego uroczym akcentem i poprawnością wypowiedzianych słów.

-Naprawdę cie kocham - dodałby, po czym ucałowałby cię czule w usta. Po kilku sekundach oderwałby się od ciebie, uśmiechając się uroczo tak, jak jeszcze nigdy. 

  

JIMIN

Wraz z Jiminem spacerowałaś po parku, rozmawiając i śmiejąc się. Od kilku dni próbowałaś nauczyć go mówić po polsku, więc postanowiłaś że odpoczynek w formie spaceru po parku będzie odpowiedni. Szliście obok siebie w ciszy, gdy nagle Jimin wypaliłby.

-Dzewo - powiedziałby po polsku przez chwilę patrzyłabyś na niego zaskoczona, po czym wybuchłabyś głośnym śmiechem - dlaczego się ze mnie śmiejesz? - zapytałby zaskoczony, nie wiedząc co spowodowało twój nagły wybuch śmiechu.

-Powiedziałeś to w taki sposób, że - wydukałabyś przez śmiech, przez co Jimin zrobiłby się czerwony na twarzy z zażenowania, nie wiedząc co mógłby teraz zrobić, by cię uspokoić. 

  

J-HOPE

Wraz ze swoim chłopakiem wracałabyś ze wspólnej randki, rozmawiałabyś z nim na różne tematy w tym i na temat jego lekcji polskiego. 

-Całkiem dobrze ci idzie, robisz postępy Hobi - powiedziałabyś z dumą, całując go w policzek.

-Cieszę się - zaczął z powagą - mam nadzieję, że niedługo będę mógł mówić biegle po polsku - dodałby ciszej. 

-Szybko się uczysz, więc może za pół roku będziemy mogli się spokojnie dogadać w moim ojczystym języku. 

-Mam taką nadzieję - zaśmiał się. Po kilku minutach znaleźlibyście się pod dromem, lecz nim weszłabyś do budynku, J-Hope złapałby cię w pasie jednocześnie przyciągając cię do siebie.

-Jesteś naprawdę piękna ___ - powiedziałby po polsku, jednocześnie się uśmiechając.

-Och, Hobi, to było naprawdę urocze, dziękuję - powiedziałabyś z ogromna dumą co wywołałoby uśmiech na twarzy HoSeoka.

 

JUNGKOOK

Makane uczyłby się pilnie polskiego, ponieważ wiedział, że w ten sposób może się do ciebie jeszcze bardziej zbliżyć. Mimo że często nie miałaś czasu go uczyć, on sam podejmował się trudnych tematów związanych z gramatyką. Chłopak byłby w tobie zakochany, więc to jeszcze bardziej napędzałoby go do nauki. Pewnego wieczora, gdy chłopcy mieli przerwę, Jungkook zadzwoniłby do ciebie.

-Cześć ____. Chciałem cię tylko poinformować, że cały czas się uczę polskiego i że robię już postępy.

-Naprawdę? To świetnie Jungkook, ale wiesz, że nie musisz się go tak bardzo uczyć, prawda?

-Wiem, ale chcę żebyś była ze mnie dumna ___.

-Ależ jestem Jungkookie. Jestem bardzo mocno dumna z ciebie i twoich osiągnięć - zaśmiałaś się, widząc jego czerwone policzki z zawstydzenia - muszę kończyć Kookie, ale wpadnę dziś do ciebie to pouczmy się razem, dobrze?

-Już nie mogę się doczekać! - krzyknąłby, uśmiechając sie do ciebie promiennie.

  

I co sądzicie o reakcji?

Podobała wam się?

Mam nadzieję, że tak.

Który z chłopaków przypadł wam do gustu?

MILE WIDZIANE KOMENTARZE